நானும் ஜிதின் அம்மாவும்...2

நான் உள்ளே சென்றதும்.. எனக்காக.. எடுத்துவந்த பாலை என்னிடம் நீட்டினார். என் பதிலுக்கு காத்திராமல்.. 'சார் .. பால் மட்டும் தான சாப்டுவிங்க.. அதான் இந்தாங்க...'
'தேங்க்ஸ்.' அவளே தொடர்ந்தாள் .
'என்ன ஆண்டி.. இதுகெல்லாம் போயி தேங்க்ஸ்.?' என்று வழிந்தேன்... லேசாக அவளது இடுப்பை பார்த்தவாறு.


'சரி என்னை பார்த்து ஆண்ட்டி ஆண்ட்டி ன்னு கூப்ட்ருயே... என்னை பாத்தா.. என்ன வயசு மாதிரி தெரியுது ?' என்று பெண்களுக்கே உண்டான அந்த தன தோற்றம் பற்றிய சந்தேகத்தை என்னிடம் கேட்டுவிட்டார்.

'என்ன ஒரு 30-35...இருக்கும்..' என்று சொல்லிவிட்டு பாலை குடித்தேன்.

'இங்க பாரு பொய்... எல்லாம் சொல்லாத... '

'நெஜமா ஆண்ட்டி.. அப்டி தான் தெரியுது...' என்று பெரிய ஐஸ் கட்டி தூக்கி அவள் குண்டியில் வைத்தேன்.


'சரி... மொதல்ல... என்ன ஆண்ட்டி ஆண்ட்டினு கூப்டறத நிறுத்து...'

'எப்டி வேணும்னாலும் கூப்டு... ஆண்ட்டின்னு மட்டும் வேணாம்...பா...'

'ஏன்..?'

'பிடிக்கல... அவ்ளோ தான்..'

'உங்க.. பேரு தான் என்னக்கா..?'

'அக்காவா..?'

'ஆண்ட்டி வேணாம்னு சொன்னா.. இப்டி தான் கூப்டனும்..'

'ஹ்ம்ம்... சாரதா.'

'சாரதா... சூப்பர் பேரு'

பதில் சொல்லாமல் வெறுமென சிரித்தாள்.

கையில் வைத்திருந்த டம்ப்ளரை வாங்கிகொண்டு அடுப்படி நோக்கி சென்றார்.

'உள்ள வா...' என்று என்னையும் வீட்டின் உள்ள அழைத்தார்.

ஜிதின் வீட்டில் இல்லை என்பது தெரிஞ்சது.

'சரிக்கா... நான் கிளம்புறேன்...' என்று சீன போட்டேன்.

அவரும் 'சரி' என்று சொல்லிவிடவே.. அங்கிருந்து கிளம்பினேன்.

இது நடந்து முடிந்த அடுத்த வாரத்தில் வரும் செவ்வாய் கிழமை நான் ஆபீஸ் போகாமல் வீட்டில் இருந்தேன். தலை வலி. கொஞ்சம் நேரம் எக்ஸ்ட்ரா தூங்கினேன். தலை வலி ஓடிப்போனது. ஆனாலும் அதற்குமேல் கிளம்பி ஆபீஸ் போக என் உடம்பும் மனமும் ஒத்துழைக்க வில்லை. சரி கொஞ்ச நேரம்... கடத்திவிட்டால் ஒரு படத்துக்காவது போகலாம் என்று முடிவு செய்து.. ஒரு ஒருமணி நேரத்தை எப்படி கடத்துவது என்று எண்ணிக்கொண்டே... வீட்டில் யாரும் இல்லாத காரணத்தால்... பூட்டிவிட்டு... நேராக அந்த பிளாட்டின் அருகில் இருக்கும் எங்கள் மீட்டிங் ஸ்பாட் வேப்பமரத்தடியில் சென்று... அந்த காம்பவுண்ட் சுவரில் ஏறினேன். கரண்ட் வேற கட் பண்ணிபுட்டானுங்க நம்ம ஈபி. ஆண்டவன் சில நேரம் பல கேட்ட சம்பவங்களை கொர்துக்கொடுப்பது... ஏதேனும் ஒரு நன்மைக்கே என்பது அப்போது தான் புரிஞ்சது . ஆம் நமது கதையின் நாயகியும்... 40வயசு த்ரிஷாவும்... என்னை காமவெறி பிடித்து அலையை விடுபவளுமான சாரதா என்னும்... ஜிதினின் அம்மா வந்தாள் . அவளை பார்த்த அடுத்தகணமே என் குஞ்சியை தூக்கி அடுப்பில் வைத்தது போல சூடு ஏறியது. அவள் அருகில் வர வர எனக்கு தாபம் கூடிக்கொண்டே போனது. அவள் என்னிடம் பேசவேண்டும் என்கிற ஆவல் மேலோங்கியது. அவள் கட்டி வந்த வான் நீல நிற புடவையுனுள் அவளது அந்த இடுப்பு பகுதியும்... தொப்புளின் ஆரமபும் என்னை ஏதோ செய்தன. அவற்றை வார்த்தைகளால் வர்ணிக்க என்னால் இங்கே முடியவில்லை.
எனதருகில் வந்தவர்... என்னைப்பார்த்து புன்னகை செய்தார். பிறந்த பலனை அடைந்த அளவுக்கு ஒரு சந்தோஷம் எனது மனதை நிறைத்தது. மேலும் ஒரு சிரிப்பை என்னை நோக்கி வீசிவிட்டு அவரது வீட்டை நோக்கி நடக்க ஆரமித்துவிட்டார்.
'ச்சே...' என்கிற சலிப்புடன்... நான் சரி எந்த படத்துக்கு போவது என்கிற யோசனையில் கையில் இருந்த போனில் எந்த படம் பக்கத்தில் என்ன தியேட்டர் என்கிற விஷயத்தை எல்லாம் தேட ஆரமித்தேன். சிறிது நேரம் சென்றிருக்கும்... சாரதா வந்து பிளாட்டின் கேட்டை திறந்து.. எட்டிப்பார்த்து...
'ஆளவந்தான் (பெயர் மாற்றப்பட்டுள்ளது... அவரின் எதிகாலம் கருதி  ) இங்க வாயேன்.. கேஸ்...ல மாற்ற ரேகுலடோர் நல்லா மாட்டிகிச்சு... கலட்ட முடியல... கொஞ்சம் கலட்டிபாரேன்.' என்று படபடக்க கூப்பிட்டாள் . அவள் சொன்னதையே ஆணையாக ஏற்றுக்கொள்ளும் மனது.. இந்த விண்ணப்பத்துக்கா நிற்கும் ? உடனே ஓடினேன்.. மெதுவாக ஆனால் உள்ளத்தில் மிக ஓடினேன் அவளை நோக்கி.

நான் வருவதை பார்த்தவுடன்... அவளும் அவளது பிளாட்டின் நோக்கி நடக்க ஆரமித்தாள் . நானும் அவளது அந்த செக்ஷியான மேலும் கீழும் இறங்கும் குண்டிகளை பார்த்தவாறு.. பின்னே சென்றேன்.

வீட்ட்டின் உள்ளே சென்றால் ஒரு கும்மிருட்டு. நல்ல வெயிலில் இருந்துவிட்டு திடீரென்று கரண்ட் இல்லாத வீட்டினுள் சென்றதும்... ஒன்றும் என் கண்களாகக்கு புலப்படவில்லை. அவள் உள்ளே சென்ற கொஞ்ச நேரத்தில் என் கண்களில் இருந்து மறைந்துவிட்டாள் . நேரம் கொஞ்சம் ஆக ஆக... இருட்டில் இருந்து கண்கள் விடுபட ஆரமித்தது... எந்த ரூமில் இருந்து அவள் வந்தாலென்று தெரியவில்லை... திடீரென்று பார்த்தால் .. அவள் என் பின்னாலிருந்து வரும் காலடி சப்தம் கேட்டது. என்னை கடக்கும்போது... அவளது கை முட்டி என்னை இடித்துவிட்டு சென்றது...

'சாரி...பா... கன்னி தெரியல. இந்த கரண்ட ஆப் பண்ண ஒரு நேரம் காலமே இல்லாம போச்சு...' என்று சொல்லி அங்கலாய்த்துகொண்டாள்.
எனக்கு ஒரு பொறி தட்டியது... ஏன் இந்த ககிர்றேண்டின் மேல் ஒரு பழியை போட்டு.. ஒரு சின்ன முயற்சி செய்து பார்க்ககூடாது என்ட்று...
அவள் என்னை அழைத்துக்கொண்டு சமையலறை நோக்கி செல்ல.. நான் பின்னே சென்றேன். அவள் கிட்சென் அருகில் நிற்க.. அது தான் சமயம் என்று நான் அவளது பின்னால் நன்றாக இடிதுவிட்டேன். இடி நான் எதிர்பார்த்ததை விட நன்றாகவே பட்டுவிட்டது. அவளும் அதை எதிர்பார்க்கவில்லை. கொஞ்சம் தடுமாறினாள் . அந்த சந்தர்பத்தை பயன் படுத்தி... அவளது கையை பிடித்துக்கொண்டேன், மற்றொரு கையால் அடுத்த கையின் தோளை பின்வாட்டில் பிடித்து தாங்கி பிடித்தேன்.
'என்னாச்சு... சாரி... சாரி...' என்று சாரி மலை பொழிந்தேன்.
'ஒன்னும் இல்ல ஒன்னும். இல்ல... விழல' என்று தடுமாற்றத்தில் உளற ஆரமித்தாள்.

'எங்கயாவது அடிபட்டதா? emergency லைட் இல்லையா..? எங்க இருக்கு சொல்லுங்க எடுக்குறேன்' என்று சொல்லி அவளிடம் கேட்டேன்.
'அந்த லாஸ்ட்ல இருக்கு... என்று ஒரு மங்கலான நேரெதிர் இடத்தை காட்ட.. அங்கு அருகில் சென்றதும்.... லைட் அடியில் இருக்கும் ரேடியம் ஒளியில் அந்த லைட்டை கண்டுபிடித்து... எதை ஆன் சிது அவளருகில் எடுத்துவந்தேன். வெளிச்சம் அவள் மேல மெல்ல மெல்ல விழ விழ தான் தெரிஞ்சது.. அவள் கொஞ்சம் கவர்ச்சி கோணத்தில் அமர்ந்திருக்கா என்று.
அவளது முந்தனை சரிந்து.... தொழில் இருந்து புஜதிர்க்கு வந்திருந்தது.. அவளது வெள்ளை ப்ராவனது அந்த நீல நிற ஜாக்கெட்டையும் தண்டி எட்டிபார்துக்கொண்டு இருந்தது. கரண்ட் இல்லாத காரணத்தால் அவளது மார்புகளில் படிந்து இருந்த வேர்வையில் அந்த அழகிய தேங்காய்கள் இரண்டும் மின்ன்ணின. தொப்புளை விட சற்றே கீழிறக்கி புடவை அணிந்திருந்தமையால்... அவளது தொப்புளும் முதல் முறையாக முழுவதுமாக.. அந்த ஒளிவேளிச்சதில் என் கண்களுக்கு விருந்தாகின. நான் அருகில் வர வர... அவள் மேல் விழும் வெளிச்சம் அதிகமாகி கொண்டே வந்தது. அனால் அவளிடம் எந்த விதமான அசைவோ இல்லாமல்... பார்த்தால் பார்த்துக்கொள்ளட்டும்.. அல்லது... அவை விலகி இருப்பது தெரியாமலோ அப்படியே இருந்தாள் . நான் எவ்வளவு அருகே ஒரு விளக்கை துக்கொண்டு நிற்க முடியுமோ அவ்வளவு அருகே நின்றேன் அவளும்... அதை பற்றி கவலைபடாமல்... அப்படியே நிற்க.. சிறிது நேரம் அந்த வீட்டில் அமைதி நிலவியது. அவளது அந்த கவர்ச்சி தோற்றதில் எனது மனம் லயிக்க லயிக்க எனது பூலானது... கம்பியை போல முறுக்கு ஏறிக்கொண்டே சென்றது. அது... அணிந்திருந்த ஜீன்ஸ் பேன்ட்டையும் தாண்டி அப்பட்டமாக தோன்ற ஆரமித்தது. அதை அவளும் அந்த வெளிச்சத்தில் ஈசியாக கவனித்திருக்க கூடும்
மௌனத்தை கலைக்கும்.. விதமாக நான் 'ஒன்னும் அடி பாடலையே.. ?' என்று தழுதழுத்த குரலில் கேட்டேன்.
'ஒன்னும் இல்ல... ஒன்னும் இல்ல... லேசா.. இடிசிகிட்டேன்... அதான் வலிக்குது... ' என்றாள் . 'எங்கே... எங்கே...' என்று நான் வேகமா கேட்க..
'இதோ... இங்க என்று அவளது தோளை காட்டினாள் .
நான் உடனே அருகில் இருந்த ஒரு பொருளின் மேல் லைட்டை வைத்துவிட்டு.. அவளது தோலின் மேல்... அவளது ஆணை இல்லாமலே தொட்டேன்.
'இங்கயா.?' என்று கேட்டவாறே நன்றாக தேக்க ஆரமித்தேன். அப்போது.. அவளது மார்புகள் நன்றாக குலுங்கின. அதன் காரணமாக அந்த மார்புகள் ஆரமிக்கும் இடத்தில... (அதாங்க... cleavage ) அருகே இருந்து வியர்வை துளிகள் மலையிளுருந்து பாயும் நதிகளை போல அங்கிருந்து கிளம்பி... அவளது அந்த பெருத்த மார்புகளின் நடுவில் ஓடி மறைந்தன. அந்த கண்கொள்ளா காட்சியை பார்த்துக்கொண்டே.... தேய்த்துக்கொண்டு இருந்தேன்.
'போதும்... போதும்...' என்று சொன்னவர்... அதுது நம்மளை என்ன சொல்வாரோ... என்கிற பயத்தில் உடனே அவளது தோளிலிருந்து கையை எடுத்தேன்.

அவள் ஒரு விதமானக விரக தாப குரலில்... இன்னும் கொஞ்சம் கீழ... என்று சொல்லி... அவளது தோளில் இருந்து ஒரு இரண்டு இன்ச் கீழே காட்டினால். நான் அவள் மந்திரித்து விட்ட பொம்மை போல அவளது அந்த மார்பகம் ஆரமிக்கும் இடத்தில தேக்க ஆரமித்தேன். அவள் உடம்பும் சூடாக இருந்தது. இருப்பினும் வியர்வை அந்த சூட்டை சற்றே தனித்து இருந்திருக்க வேண்டும். நான்... தேக்க தேக்க... ஏற்கனவே சரிந்து விழுந்திருக்கும் முந்தானையானது மொத்தமாக சரிந்து... அவளது இடுப்பில் விழுந்தது. இப்போது என் கண்களுக்கு.. அவளது ஜாக்கெட் முழுசாக தெரிந்தது... ஜாகேட்டின் கீழ அவளது வயிருப்பகுதி.. .நன்றாக தெரிஞ்சது..
விழுந்த முந்தானையை... எடுத்து சரி செய்யவோ அல்லது எழவோ அவள் முற்படவே இல்லை. நான் தேய்த்துக்கொண்டு இருப்பதில் அவள் சுகம் கண்டு கொண்டிருந்தாள். அவளது கண்கள் மேலே சொருகி கொண்டு இருந்தது. நானும் கொஞ்சம் கொஞ்சமாக தேய்க்கும் வேகத்தை குறைதுக்க்ண்டு.. மூடு ஏற்றும் விதமாக ஸ்பரிசத்தை லாவகமாக தடவிக்கொண்டு இருந்தேன். அப்படியே ஓவொரு இஞ்சாக நான் அவளது முலையை நோக்கி முன்னேரிக்கொண்டிருந்தேன். அவளும் அதை விரும்பினால் போலும். நான் செய்வதை தடுக்க முற்படவில்லை.
கொஞ்ச நேரத்தில் அவள் கண்விழித்து.. என்னை பார்த்து... 'ரத்தம் ஏதும் வருதா?' என்று.. தனது இடது பக்க முலையை பிதுக்கி காட்டினாள் . அப்போது அவது கனியானது நன்றாக பொங்கி ஜாக்கெட்டின் வெளியில் விழுமளவுக்கு எட்டி பார்த்தது. நான் கொஞ்சம் துணிந்து... அதை நன்றாக தொட்டுப்பார்த்து.. 'வியர்வை தான்.... வேற ஒன்னும் இல்லை... ' என்றேன்.
'ஹ்ம்ம்...' என்று முனகியவாறு சொன்னாள் .
அந்நேரம் சரியாக கரண்ட் வர... நான் பதறி எழுந்தேன். அவளும் உடனே சுதாரித்துக்கொண்டு எழுந்தேன். என்னுடைய ஜீன்ஸ் பேன்ட் அந்த இடத்தில் கூடரமடிதுகொண்டு இருந்தது. அவள் அதை நன்றாகவே பார்த்துவிட்டாள் . அவளும் ஒரு மின்னல் வேகத்தில் தனது முந்தானையை எடுத்து மேலாக போட்டுக்கொண்டு நின்றாள் . இரு சில வினாடிகள் அமைதி... கரண்ட் வந்தும்... பேன் ஓடியும்... எங்கள் இருவருக்கும் நன்றாக வேர்த்தது..
மௌனத்தை கலைக்கும் விதமாக... 'அடி பாற்றுச்சா பாத்துக்கோங்க.. நா வ..ரே..ன்...'
என்று கூறிவிட்டு.. அங்கிருந்து நகர பார்த்தேன்.
அவள் எதற்கும் பதில் கூறாமல்... பெயதித்தவள் போல அமைதியாக காட்சி அளித்தாள் . சற்றுமுன்பு, ஒரு சின்ன வயசு பூளுக்காக வயதையும் மறந்து, முந்தானையை சரியவிட்டு.. கைகளை பிதுக்கி காட்டியவள் போலவா அவள் நின்றாள் ? இல்லை.. இல்லை... கண்ணகி போன்றே அல்லவா நின்றாள் . நானும் அவளது பதிலுக்கு காத்திராமல் அங்கிருந்து நகர ஆரமித்தேன். எனக்கு ஒரே பயம்... வீட்டின் பின்புறமே இருக்கிறாள். அதிலும் கொஞ்சம் வயது ஜாஸ்தியான பெண்... அவள் சொல்வதை தான் ஊர் நம்பும். ஏற்கனவே ஊருக்குள்ள குடிகார பசங்க என்கிற கெட்டபெயரில் தான் எங்கள் வருத்தப்படும் வாலிபர் சங்கமே மூழ்கி இருக்கு. இதுல.. இது வேறயா.. ஐயோ.. அவள் மட்டும் ஏதேனும் சொன்னாள் என்ன ஆகும்...
போலிஸ் தவிர யாரும் எங்கள் கேங்கை அடிக்க முடியாது. அந்த தைரியம் உண்டு. ஆனால் நான் ஒரு பொம்பளை பித்தன் என்று ஊர் முழுக்க பரவினால்? சொல்ல முடியா துயரத்தில் நான் வெளியே வந்தேன். பழையபடி மரத்தடியில் வந்து நின்றேன். சினிமா போகவேண்டும் என்று நான் எண்ணியதே மறந்தேன். செல்லும் இடம் தெரியாமல் திக்கில்லாமல் சிறிது நேரம் குறுக்கும் முறுக்கும் அந்த வெயிலில் நடந்தேன். அவளது வீட்டிற்குள்ளே நாகபாம்பை போல படமெடுத்து ஆடிக்கொண்டு இருந்த... என் குஞ்சி.. மண்ணுக்குள் வளரும்... இஞ்சியை போல சுருண்டு போயிருந்தது.. இருக்கும் இடமே தெரியாமல். பெரும்பாலும் உடல் முழுக்க வியர்வையால் நனைந்து போயிருந்தது...
(என் வாழ்க்கையே பாழாய் போனதென்று நான் கருதிய ரிஸ்க்கான ஒழ் இது தான்.)
பயத்துடனும் படடப்புடனும் வீட்டிருக்கு சென்று...கட்டிலில் சாய்ந்தேன். ரெம்ப நேரம் முளிசிருந்தேன். மனசுக்குள் பயம் கடல் போல பரவி இருந்தது. எப்போது தூங்கினேன் என்றும் தெரியவில்லை. கண் விழித்து பார்த்தபோது.. வீட்டில் எல்லோரும் வந்திருந்தார்கள். நான் நன்றாக தூகிவிட்ட காரணத்தால் யாரும் என்னை எழுப்பவில்லை. என் மன நிலையோ தூங்குவதற்கு முன்பு எப்படி இருந்ததோ அந்த பயத்திலே தான் அப்போதும் இருந்தது. எனது கம்ப்யூட்டர் அடியில் என் போன் மின்னிக்கொண்டு இருந்தது. ஏதோ மெசேஜ் வந்திருக்க கூடும். எடுத்து பார்த்தேன். ஏதோ புது நம்பர்.
'sorry .. mannichudunga ..' என்கிற வாசகம் இருந்தது.
'who is திஸ்?' என்று பதில் கேட்டு மெசேஜ் அனுப்பி வைத்தேன்.
ரெம்ப நேரம் ஆச்சு ரிப்ளை இல்ல.
மனதை சரி செய்யும் பொருட்டு... என் ரூமை விட்டு வெளியே வந்தேன். காபி கொடுத்தார்கள். அதை குடித்துவிட்டு வெளியே வந்து எட்டிப்பார்த்தேன். இருள் சூழ்ந்து இருந்தது அப்போது தான் தெரிஞ்சது. எங்கள் மீட்டிங் ஸ்பாட்டுக்கு போனேன். வழக்கம் போல பசங்க இருந்தாங்க. அங்க போயி ஒன்றும் நடக்காதது போல நின்று கொண்டேன்.
வழக்கம் போல அன்றும்.. சரியான நேரத்தில் ஜிதினின் அம்மா அந்த பக்கம் போக... இந்து அவரது கண்களில் வசியமும் ஒரு ஈர்ப்பும்... சற்றே தூக்கலாவும் இருந்தது... எனக்கு உள்ளுக்குள் பயம்... நான் அவரை மறைவாக பார்த்தேன். அவர் உள்ளே பிலாட்டிற்குள் சென்றதும்.. கொஞ்ச நேரத்தில் ஒரு மெசேஜ் வந்தது போனுக்கு. எனக்கு அந்த சந்தேகம் இருந்தது ஒருவேளை அப்போது வந்த மெசேஜ் அவளிடம் இருந்து தான் வந்திருக்குமோ என்று. புதுசாக வந்த மெசேஜ் என்ன என்று எடுத்து படித்தேன்.
'என் மேல கோவம் எல்லாம் இல்லல. சாரி '

'யாரு நீங்க?' என்று கேட்டு... ரிப்ளை மெசேஜ் அனுப்பினேன்

இந்த முறை உடனே பதில் வந்தது.

'நான் தான்... சாரதா. ஜிதின் அம்மா'

'நான் தான் உங்க கிட்ட சாரி கேக்கணும். மன்னிச்சிருங்க' என்று மெசேஜ் அனுப்பி வைத்தேன்

'சரி... பசங்க... இருக்காங்கல்ல.. முடிஞ்சா கொஞ்சம் வீட்டுக்கு வா. உண்ட நேர்ல பாத்து சாரி சொல்லணும் தோணுது' என்று அவளிடம் இருந்து ராகேட் வேகத்துல மெசேஜ் வந்தது.

பசங்க இருக்காங்களே... எப்புடி.. அவங்க முன்னாடி பிலாடிற்குள்ள போவது என்று யோசித்தபடியே நின்றேன்.

'சரி... டா.. வீட்டு வரைக்கும் போயிட்டு வந்துடுறேன்' என்று சொல்லிவிட்டு வீட்டிற்கு வேகமாய்.. வந்தேன். சாட்ஸ் உள்ளே ஜட்டி போடும் பழக்கம் சுத்தமாக இல்லாத காரணத்தால் முதலில் அதை செய்து வெளியே வந்து எட்டி பார்த்தேன். ஒருத்தனும் நகரவில்லை. என் வீட்டின் பின்புறம் சென்று பின்னாடி இருந்த லைட்டை அமர்த்தினேன். காம்பவுண்ட் சுவரை ஏறி.. மறுப்பக்கம் குதித்தேன். அது... பிளாட்டின் கடைசி வீட்டின் பின்புறம் வரும். இருட்டில் அப்படியே.. அவர்களது பிலாட்டினை நோக்கி நடந்தேன். யாரேனும் நான் குதிப்பதை பார்திருபார்களோ என்று பயந்துகொண்டே சென்றேன்.
நல்ல வேலையாக.. யாரும் எதிர் வராத காரணத்தால்... நான் சீக்கிரமே... அவர்களது வீட்டை அடைந்துவிட்டேன். அந்த இடம் நன்றாக வெளிச்சமாக இருந்தது. கதவை தட்டினேன். அவள் தான் வந்து திறந்தாள். மஞ்சள் நிற புடவை. சந்தன பொட்டு . சுண்டி இழுக்கும் மல்லிகை வேறு. இந்த காலத்தில் பிளாட் என்கிற ஒன்று எப்படி என்றால்.... கூடி வாழ்ந்தும்... அண்டை வீட்டில் இருப்பவன் யாரு... என்று தெரிஞ்சு கொள்ள விரும்பாத ஒரு உலகம் .... இது போன்ற விஷயங்களில் அது நமக்கு நன்றாகவே உபயோக படுகிறது.

உள்ளே வருமாறு அழைத்தாள். நானும் உள்ளே சென்றேன்.

சில மனிதுல்கள் நிசப்தம். இம்முறை அவரே ஆரமித்தார்.

'என்னை மன்னிச்சிடு என்ன... ஏதோ தெரியாம ...' என்று அவள் இழுத்துக்கொண்டே இருக்க... நான்.. முந்திக்கொண்டு.

'நானும் தான் உங்கட்ட மன்னிப்பு கேக்கணும்..' என்று சொன்னேன்.

'சரி... அதெல்லாம் மறந்துடு... மெசேஜ் வந்துச்சுல்ல.. அது தான் என் நம்பர்.. நான் மெசேஜ் பண்ணாட்டி நீ அதுக்கு ஏதும் மெசேஜ் எல்லாம் அனுப்பாத.. சரியா?' என்று கேட்டுகொண்டார்

நானும் அதற்க்கு சரி என்று சொல்லி கெளம்ப நினைத்தேன்.

'சரி ஏதும் மனசுல வசிக்காத ' என்று சொல்லியவாறு.. எனது வலக்கையை பிடித்து.. கொண்டு எனது வெகு அருகே நின்றார். அவர் மீது அந்த மனதை மயக்கும் கேரளா வாசம் பீறிட்டுக்கொண்டு வந்தது. அதில்... என் மனம் மயங்கியது. என்னையும் மன்னிச்சிருங்க... என்று கூறிக்கொண்டே நான்... ஏதோ ஒரு உந்துதலில்... அவளை வளைத்து அணைத்துக்கொண்டேன். அதற்காகவே ஏங்கி தவித்தவர் போல... அவரும். என்னை இறுக்கமாக கட்டிக்கொண்டு....

இறுக்கமாக கட்டிக்கொண்டு மோகம் கலந்த விசும்ப ஆரமித்தார். அந்த நேரத்தில் ஒரு ஆண்ட்டி என்னை கட்டிக்கொண்டு இருந்தாலும் என் மனம் காமம் கொள்ளாமல் இருந்தது. அதற்கு காரணம்... நான் ஒன்றும் நல்லவன் என்று உங்களிடம் சீன போட இல்லை. என் மனம் இன்னும் தெளிவு பெறாமல் இருந்தது. அவரது விசும்பல் சப்தம் கேட்டதும்.. அவளது இடுப்புக்கு சற்றே கீழே சென்று.. அவளது அழகிய அந்த குண்டிகளின் சற்றேமேலேயும் உள்ள பகுதியை தடவ எண்ணி இருந்த கைகளை அங்கேயே நின்றது. ஒரு பெண் விருப்பம் இல்லாமல் தொடுபவன் ஆம்பளை இல்லை என்பது என் கருத்து.

அவரை சற்றே விலக்கி ... 'ஏன் என்ன ஆச்சு..?' என்று கேட்டேன்.

என்னைக்கு தான் பெண்கள்.. அவர்கள் மனதில் உள்ளதை ஒளிவு மறைவு இல்லாமல் சொன்னார்கள். நான் எவ்வளவு வற்புறுத்தியும்.. அவர் சொல்லவில்லை. அதற்க்கு மேல் அவரை கேட்கவும் என் மனசு இடம் தரவில்லை .
அவரிடம்.. நான் வந்த விதத்தையும்.. சீக்கிரம் போகவேண்டும் என்பதையும்.. எடுத்து கூறினேன். அவளும்.. ஜிதினோ அல்லது.. அவளறு புருஷன்... புருஷோதமனோ வந்துவிட கூடும் என்று கூறினாள் . நானும் அவளது என்னத்தை புரிந்துகொண்டு.. அங்கிருந்து நகர்ந்து... என் வீட்டிற்கு வந்தேன்.
அப்போது... அந்த நும்பரில் இருந்து மெசேஜ் வந்தது.. 'சாரி.. கொஞ்சம் எமோசன் ஆய்ட்டேன்.'

'நோ ப்ராப்லம் ' என்று ரிப்ளை குடுத்தேன்.

'சரி எதுக்கு அழுதிங்க ... சொல்லுங்க...' என்று மெசேஜ் அனுப்பினேன்.

'i have work in kitchen. message u after all sleep' என்று அனுப்பினாள்.

அந்த மெசேஜ் இன்ன்றும் என்னிடம் பத்ரமாக உள்ளது..

அவரிடம் இருந்து மெசேஜ் வரும் என்பதால் நான் அன்று வழக்கத்துக்கு மாறாக தூங்காமல் காத்திருந்தேன். ஒரு பதினொன்னரை மணிக்கு மேல் மெசேஜ் வந்தது. 'ஹாய் பா...' என்று.அந்த மெசேஜ்களை ஒவ்வொன்றாக டிபே செய்தால் உங்களுக்கு போர் அடிக்கும். அதனால் நான் அன்று இரவு முழுவதும் எங்கள் இருவருக்கும் இடையில் சென்று வந்த அந்த மெசேஜ்களின் மூலம் நான் அறிந்துகொண்ட விஷயங்களை உங்களுக்கு சுருக்கமாக சொல்கிறேன். இவை எல்லாம் எங்களுக்குள் வெறும் காமம் என்பதையும் தாண்டி ஒரு நல்ல நட்பும் இருந்ததை எடுத்து கூற உதவும். காமம் என்பது வெறும் உடல் வேட்கை மட்டும் அல்ல. அது ஒரு திருப்தி தரவுமே..
சாரதாவுக்கும் அவரது கணவருக்கும் வயது வித்யாசம் 10 வருடங்கள். படித்துகொன்தூர் இருந்த அவரை அவரது சொந்த தாய்மாமனான புருஷோத்தமனுக்கு கட்டிகொடுத்துவிட்டார்கள். அவளுக்கு அவரின் மேல் இருந்த மதிப்பு காரனத்தால் காதல் ஒன்றும் பெரிதாக தோன்றவில்லை. அவளும் கடமையே என்று தான் இருந்துள்ளார். இணைந்துள்ளார். அவளது கணவன் எப்போதும் வேலை வேலை என்று ஒரு நாள் கூட விடுப்பு எடுக்காமல் கடையே கதி என்று கிடப்பவன். ஏதோ கொஞ்ச நேரம் மட்டுமே சந்தோஷம் என்று சென்றுள்ளது அவரது வாழ்க்கை. அவளது வாழ்க்கையில் பிழிந்தெடுக்கும் சோகம் இல்லாத போதும்.. ஒரு காமம் திருப்தி அடைய வழியே இல்லாமல் இருந்துள்ளது.
என்னை பிடிக்க அவள் சொன்ன காரணம்.. நான் பார்ப்பதுக்கு மல்லு போல் இருப்பது. முதல் முறை ஒருவரை பார்க்கும்போது நமக்குள் ஏற்ப்படும் ஈர்ப்பே அவரை நமக்கு பிடிக்கும் காரணம் ஆகிவிடுகிறது. அது போலவே நானும் அவரால் கவரப்பட்டிருக்க வேண்டும். அது மட்டும் அல்ல... அவளுக்கு எப்போதுமே பிட்டா இருப்பவர்களை பிடிக்குமாம். அதனால் தான் அவள் இன்னும் அப்படியே இருக்கிறாள் போலும் என்று நினைத்துக்கொண்டேன்.என் காதல் தோல்வியையும் பற்றி நான் அவளிடம் பகிர்ந்து கொண்டேன். எனக்காக அவள் இருப்பதாகவும்.. காதல் தோல்வி பற்றி நான் நினைக்க கூடாதென்றும்.. வேறேதும்.. தப்பான முடிவு (யாரு நானா?!!!) எடுத்துவிட கூடாதென்றும் கூறினாள்.

பேச்சு ரெம்ப நேரம் போனது.. அவளுக்கு பிடித்த நடிகைகள்.. நடிகர்கள்.. எனக்குபிடித்தவர்கள் என்றெல்லாம் சென்றது. எனக்கு பிடித்த கேரளா நடிகை.... ஷகிலா தான் என்று நான் வம்பாய் கூற ஒரு செல்ல சண்டை என்னிடம் போட்டாள். அவள் கணவர் தன்னை சரியாக கண்டு கொள்ளாததையும்.. பிள்ளைகள் இருவரும்.. காதலிப்பதையும்... அதை கேட்டதற்கு அவளை திட்டிக்கொண்டு இருப்பதையும்.. சொல்லி வருத்தப்பட்டாள். அவளை நானும் தேற்றினேன்.

கேரளா ஆண்ட்டிகள் எப்போதும் தங்கள் அழகு மீது எப்போதும் தனி கவனம் செலுத்துபவர்கள். எப்படி நீங்க இந்த கஷ்டத்துக்குள் நடுவிலும்.. இவ்ளோ இளமையாகவே இருக்கீங்க.. என்று கேட்டேன். அதெல்லாம் நான் ஒன்னும் ஸ்பெசலா செய்றது இல்லை என்று பதில் வந்தது.

'இல்ல... ஒன்னு சொல்லலாமா ...? தப்பா எடுத்துக்க மாட்டிங்கள்ள? ' என்று கேட்டேன்.

'ஏய்... அதெல்லாம் ஒன்னும் ஏத்துக்க மாட்டேன் சொல்லு..' என்று தைரிஆம் தந்தாள்.

'ஒன்னும் இல்ல... உங்க ஏஜ்க்கு இன்னும் கம்மியாவே தெரியுரிங்க.. உங்க ஸ்கின் இன்னும் பளபளன்னு இருக்கு... ஏன்.. உங்க இடுப்பு அவளோ சூப்பரா... இருக்கு...பாக்க..' என்று மனதில் இருந்தவற்றை சொல்லிவிட்டேன். அவள் வெட்கி இருந்திருக்க வேண்டும்....

'போடா' என்று மெசேஜ் வந்தது... .
'உன்ன நல்ல பையன் அப்டிணுல நெனச்சேன்' எதுத மெசேஜ் அவரிடம் இருந்து.
'நான் எப்போ அப்டி சொன்னேன்' என்று.. கேட்க..
'உன்ட்ட எல்லாம் பேச முடியாது...'*
'சரி.. நான் உங்கள எப்டி கூப்ட..? ஆண்ட்டின்னு கூப்டலாம்... ஆனா உங்கள பாத்தா அப்டி சத்தியமா தெரியல..?' என்று அனுப்பினேன்.
'நெஜமாவா..?'
'ஆமா... உங்கட்ட நான் எத்தன தடவ சொல்ல...?'
'சரி... உன் இஷ்டம் எதுவோ அட்ப்டியே கூப்புடு...'
'அதான் எப்டி... நீங்களே சொல்லுங்க..'
'ஹ்ம்ம்... நான் உன்கிட்ட மரியாதை எல்லாம் எதிர்பாக்கல.. வா போ சொன்னா கூட பரவல்ல..' இது அவருடைய மெசேஜ்.
'ஹ்ம்ம்.... அது ஓகே... கூப்டறது...?'
'சாரதான்னே கூப்டேன்... அக்காவும் ஓகே... உன் இஷ்டம் டா..' என்று அவள் முழு பர்மிசன் குடுத்தார்.
'தப்பா நெனசிக்கலனா.... சாரு அப்டின்னு கூப்டவா ?' என்று செல்லமாக சிணுங்கும் ஒரு மெசேஜ் அனுப்பி வைத்தேன்.*
'சரி... ' என்று அவரிடம் இருந்து மெசேஜ்.*
ஒரு இரண்டு மணி வரை எங்களது மேச்சகேகள் பறந்தன. பிறகு இருவரும் தூகினோம்... அவரவர் வீட்டில்
இரண்டு நாள் போயிருக்கும்... எதோ விஷயம் பேசும்போது.. நான் மாசத்தில் பாதி நாள் வெளியில் தான் சாப்டுவேன்.. என்று அவளிடம் தெரிவித்திருந்தேன். அன்று அவள் ஒரு 10மணி வாக்கில் எனக்கு கால் செய்தாள். '
'இன்னைக்கு முடிஞ்சா வீட்டுக்கு வாயேன்... அவர் பிறந்த நாள்... கொஞ்சம் ஸ்பெஷல் சாப்பாடு.... நீ வேற எப்டியும் வெளியில தான சாப்பிட போற..?' என்று அழைத்தாள்.
சரி ஒரு 100 ருபாய் மிச்சம்... என்று நினைத்துக்கொண்டு.. கொஞ்ச நேரம் சீன் மற்றும் கடலை போட்டுவிட்டு ஒத்துக்கொண்டேன். என்னை ஒன்னரை மணிக்கு மேல் வரசொன்னாள் ... எப்படியும்... அவள் husband ஒன்னரை மணிக்குள் சாப்ப்டிடுவிட்டு சென்று விடுவார் என்றும் கூறி என்னை தைரியமூட்டினாள் . *
நானும் மதிய உணவிற்கு என் நண்பனுடைய பைக்கை வாங்கிக்கொண்டு சென்றேன். பிளாட்டின் அருகில் வந்தியை நிறுத்திவிட்டு உள்ளே சென்றேன். காலிங் பெல்லை அடித்தேன். அவர் வந்து திறந்தார்.*
'உங்க வீட்டுக்கார் போயிட்டாரா சாப்ட்டு*?' என்று கேட்டேன்.
'ஹ்ம்ம்... அவர் எப்போமே ஒருமணிக்கு சாப்ட்டுடுவார் ' என்றாள். என்னை பார்த்ததில் அவரது முகம் பூரிப்படநிது இருந்தது. அன்று ஆரஞ்சு கல நைட்டியில் இருந்தார்.*
'ரெம்ப வெயில்ல?' என்று என்னிடம் பேச்சு கொடுத்துக்கொண்டே... சாப்பாடு எடுத்துவைக்க ஆரமித்தார்.*
'யாராவது.. வந்தா ?' என்று நான் பயந்தேன்.
'யாரும் வர மாட்டங்க... அவரு இப்போ தான் கடைக்கு போனாரு... கடைக்கு போயிட்டு போன் பண்ணினாரு... ஜிதின் ஆபீஸ்ல தான் இருக்கான். அவனும் போன் பண்ணிட்டான்.' என்று அவரது தைரியத்தை எனக்கும் கொஞ்சம் அனுப்பிவைத்தால் அவளது கொஞ்சும் கேரளா தமிழில்.
'ஹ்ம்ம்... அப்போ ஓகே.' என்றேன் நான். அவரது பெண் கொச்சியில் வேலை செய்கிறாள் என்பது எனக்கு ஏற்கனவே தெரியும்..*
'அவர்... சற்றே குனிந்து குனிந்து பரிமாறும் போதெல்லாம்... அவரது... முலைகள் குளுங்குவதிளிருந்து... அவர் ப்ரீயாக இருக்கிறார், உள்ள்ளே ஏதும் போடவில்லை என்பது நன்றாக தெரிந்தது.*
நன்றாக நானும் அனுபவித்து சாப்பிட்டுக்கொண்டு இருந்தேன். கை அலம்பினேன். டவல் கொடுத்தாள் .*
'நல்லா இருக்கா ?' என்று கேட்டாள் .
'ஹ்ம்ம்.. சூப்பர்.தேங்க்ஸ்.' என்று பதில் சொன்னேன். நிஜமாகவே அது நன்றாக தான். இருந்தது. தேங்க்ஸ் சொன்னதுக்காக செல்லமாக அடித்தாள் *என் தொளில்.
'ஓகே... சாரு வரட்டுமா.. ?' என்று கிளம்ப எண்ணினேன்..
'ஹ்ம்ம்... பால் வேணுமா ?' என்று என்னைபார்த்து கேட்டுவிட்டு சிரித்தாள் .
பதில் சொல்லாமல் அவரை பார்த்தேன்.
'நீ தான் பாப்பா ஆச்சே... பால் தான சாப்